zondag, februari 14, 2016
donderdag, februari 11, 2016
Little scratches - Krasjes
It is time to write something from the nest. Some times I can inspired by something small. Like a little comment I got yesterday. While I was delivering the mail I encountered a break up in the road and due to the missing pavement I had to park my bicycle on another spot than usually. I only had to deliver one envelope, but the moment I came back a neighbour had come and told me not to park my bicycle on that spot. It was standing against his metal pole with their company's name on it. Reason: to not scratch it. Well, I said sorry and reassured that I am always careful, but due to the obstacle ahead had parked it there. Somehow I had to say it twice and really felt frustrated because of that little comment. And there was no reason to feel guilty, I passed by the pole today, no scratch. Anyway I rather would have heard a compliment and sometimes I get those too. But the little scratches are the ones that keep me busy somehow.
Well, today I kept on thinking about it while I did my round. It is true. We can so easily be put down by others by the scratches. Maybe not always literal, but figurative scratches have the same effect. A small comment. Or telling a story, but getting no reply. I get hurt in this way, mostly on a daily basis. In a way it might be normal. But I think there are also times when one scratch is too much. An explosion of anger comes loose or a depression hits the bottom.
So yeah, consider the scratches.. the scratches on the heart. I would say be a healer. Listen to people, have a kind word, give a compliment or just a wave or smile. Be practical and lend a hand, feet and bit of muscle. Or write something, which I have done here. Blessings.. blessings, yeah that is the right word.
't Is tijd om weer iets te schrijven vanuit het nest. Soms word ik geinspireerd door iets kleins. Zoals een kleine opmerking die ik gister kreeg. Terwijl ik mijn post aan het bezorgen was, werd ik gedwongen mijn fiets op een andere plek te zetten dan gewoonlijk, vanwege een opgebroken trottoir. Ik moest alleen één envelop bezorgen, maar op het moment dat ik terug bij mijn fiets kwam, was er een buurman dat ik mijn fiets niet op die plek moest plaatsen. Die stond namelijk tegen een paal met de naam van zijn bedrijf. De reden: hij wil er geen krassen op. Ik heb mijn excuses gemaakt en bevestigde dat ik altijd voorzichtig handel, maar dat ik geen andere keuze vanwege het obstakel voor mij. Op één of andere manier moest ik 't zelfs herhalen en ik voelde zelfs gefrustreerd vanwege zo'n kleine opmerking. En er is geen enkele reden voor schuld gevoelens. Ik kwam vandaag weer langs die paal, geen krasje. Hoe dan ook, ik had liever een compliment gehad en soms krijg ik die ook. Maar die krasjes houden mij toch erg bezig.
Vandaag dacht ik er veel aan tijdens mijn ronde. 't Is waar, we kunnen zo makkelijk teleurgesteld zijn door anderen vanwege krasjes. Misschien niet letterlijk, maar figuurlijke krassen hebben hetzelfde effect. Een kleine opmerking. Of je vertelt een verhaal, maar geen reactie. Ik ervaar pijn op deze manier, bijna dagelijks. 't Is misschien normaal. Maar ik denk dat er ook momenten zijn dat een krasje te veel kan zijn. Een explosie van woede komt los of een depressie valt hard neer.
Dus ja, denk aan de krasjes.. de krasjes op het hart. Ik zou zeggen wordt een genezer. Luister naar mensen, zeg iets aardigs, geef een compliment of zwaai en lach. Wees praktisch en geef een hand, voet of wat spierkracht. Of schrijf iets, zoals wat ik nu gedaan heb. Zegen.. zegen, ja dat is 't juiste woord.
Well, today I kept on thinking about it while I did my round. It is true. We can so easily be put down by others by the scratches. Maybe not always literal, but figurative scratches have the same effect. A small comment. Or telling a story, but getting no reply. I get hurt in this way, mostly on a daily basis. In a way it might be normal. But I think there are also times when one scratch is too much. An explosion of anger comes loose or a depression hits the bottom.
So yeah, consider the scratches.. the scratches on the heart. I would say be a healer. Listen to people, have a kind word, give a compliment or just a wave or smile. Be practical and lend a hand, feet and bit of muscle. Or write something, which I have done here. Blessings.. blessings, yeah that is the right word.
't Is tijd om weer iets te schrijven vanuit het nest. Soms word ik geinspireerd door iets kleins. Zoals een kleine opmerking die ik gister kreeg. Terwijl ik mijn post aan het bezorgen was, werd ik gedwongen mijn fiets op een andere plek te zetten dan gewoonlijk, vanwege een opgebroken trottoir. Ik moest alleen één envelop bezorgen, maar op het moment dat ik terug bij mijn fiets kwam, was er een buurman dat ik mijn fiets niet op die plek moest plaatsen. Die stond namelijk tegen een paal met de naam van zijn bedrijf. De reden: hij wil er geen krassen op. Ik heb mijn excuses gemaakt en bevestigde dat ik altijd voorzichtig handel, maar dat ik geen andere keuze vanwege het obstakel voor mij. Op één of andere manier moest ik 't zelfs herhalen en ik voelde zelfs gefrustreerd vanwege zo'n kleine opmerking. En er is geen enkele reden voor schuld gevoelens. Ik kwam vandaag weer langs die paal, geen krasje. Hoe dan ook, ik had liever een compliment gehad en soms krijg ik die ook. Maar die krasjes houden mij toch erg bezig.
Vandaag dacht ik er veel aan tijdens mijn ronde. 't Is waar, we kunnen zo makkelijk teleurgesteld zijn door anderen vanwege krasjes. Misschien niet letterlijk, maar figuurlijke krassen hebben hetzelfde effect. Een kleine opmerking. Of je vertelt een verhaal, maar geen reactie. Ik ervaar pijn op deze manier, bijna dagelijks. 't Is misschien normaal. Maar ik denk dat er ook momenten zijn dat een krasje te veel kan zijn. Een explosie van woede komt los of een depressie valt hard neer.
Dus ja, denk aan de krasjes.. de krasjes op het hart. Ik zou zeggen wordt een genezer. Luister naar mensen, zeg iets aardigs, geef een compliment of zwaai en lach. Wees praktisch en geef een hand, voet of wat spierkracht. Of schrijf iets, zoals wat ik nu gedaan heb. Zegen.. zegen, ja dat is 't juiste woord.
Abonneren op:
Posts (Atom)